Mijn oog viel op een klein doosje waarop stond ‘feel good cards’. Het bleek een soort dispenser te zijn waar je een kaartje uit kan trekken en afscheuren met een spannende of leuke opdracht erop. Plezier in je handpalm! En dat zomaar voor het grijpen in een winkeltje bij mij om de hoek van mijn werk.
Pareltjes
Het deed me denken aan een soort projectje dat ik jaren geleden eens gedaan heb. Ik vroeg iedereen die ik sprak: “Wat zijn je dagelijkse genietmomenten? De pareltjes waar je elke keer weer naar uit kunt kijken?”
Ik kreeg antwoorden als: “Papier in de papierversnipperaar doen.” en “Na een werkdag bij thuiskomst mijn schoenen uittrekken.”. Of ook: “Mezelf trakteren op een latte macchiato met extra schuim op een terras in de zon.” en “In mijn eigen tuin zitten en fantaseren dat ik er met vakantie ben.”.
Leuker nog dan het krijgen van de antwoorden was het stellen van de vragen. Bij het nadenken over het antwoord verscheen er bij de ander steevast een glimlach rond de mond of ontsnapte er een, soms bijna onhoorbare, gelukzalige zucht.
Reddingsboei
Onlangs ontmoette ik iemand die dit fenomeen heel slim inzette voor zichzelf. Het leven had haar er in korte tijd flink van langs gegeven. Er was verlies en veel onzekerheid. Hoe ze dit overleefde? Ze had een reddingsboei gemaakt. Een klein kaartje, ter grootte van een creditcard. Daarop stonden 10 dingen die haar te allen tijden konden opbeuren. Ze had het altijd bij zich. Overal. Op momenten dat ze het het moeilijkst had, pakte ze haar reddingsboei te voorschijn en ging één van de dingen doen die erop stond.
Denk eens na...
Als jij voor jezelf zo’n kaartje zou maken, wat zou je er dan zéker weten op komen te staan? Maak een wandeling? Stuur iemand een kaartje? Luister één minuut naar de geluiden om je heen? Zet je lievelingsmuziek op en dans? Neem een voetenbad? Koop een bos bloemen voor jezelf?
Mama appelsap
Op mijn kaartje kwam sowieso “Snuif de geur op van lavendel of schapenwol” , “Bekijk vakantiefoto’s” en “Kijk naar mama-appelsap-filmpjes”.
(voor degenen die dit laatste niet kennen: google het maar eens. Ik kan er nog geen 2 minuten naar kijken zonder hardop te moeten lachen)
Sterker nog, alleen al bij de gedachte eraan word ik stukken vrolijker!
